monolog

Heej, naszła mnie nagła ochota żeby coś tu napisać. Jeszcze nie mam pomysłu co konkretnie to będzie, podobno nieplanowane z góry notki nie powinny mieć prawa się tu pokazać, ale skoro w życiu  spontaniczne sytuacje są najlepsze to czemu nie można spróbować odnieść się w ten sposób do bloga? Haha, nie, ten post nie będzie nawet w połowie dobry. Ale jak pisałam wyżej - mam ochotę napisać, a nikt mi tego nie zabroni. 

Piękna złota jesień chyba powoli ustępuje miejsca tej szarej, deszczowej co sprawia że nasz nastrój  wygląda podobnie. Dopada nas smutek, melancholia, czas przemyśleń i dumania nad sensem całego życia. Ja jeszcze do sensu życia nie doszłam, ale dużo dumam nad biologią (tu powinnam wstawić emotkę z tym sympatycznym uśmiechem). Ale nadal czuję się lepiej niż rok temu, zdecydowanie. 

Od wczoraj zaczął się też mój sezon pracowania, i tak oto miałam zaszczyt zobaczyć parę znanych osób jak p. Anna Mucha, a dziś występuje p. Cejrowski. Zadziwia mnie to jak bardzo zwykli potrafią być aktorzy, że nie patrzą na nikogo z jakąś wyższością a nawet znajdą czas by porozmawiać. O tak, uwielbiam swoją pracę, zawsze sceptycznie podchodziłam do teatrów, ale jednak na żywo wszystko wygląda lepiej niż na ekranie.